drie maanden in de woestijn MOUNT ISA

dag allemaal.

Annabel leeft nog :) gelukkig.
jullie zullen nu misschien denken, Mount Isa? was da. maar tot me er over verteld werd reageerde ik hetzelfde.

in mijn tijd in Brisbane was ik al een tijdje opzoek naar een baantje. dat hoefte niet per se in Brisbane te zijn dus was gewoon wat rond aan het snuffelen. ik ben naar een reisbureau geweest die banen aanbieden en vroeg me af of zij wat voor me konden vinden. en dat hadden ze hoor, mount isa, dat moest het worden. een hotel genaamt The Overlander Hotel. na een aantal weken zoeken had ik aan het einde de keuze uit een part time job in Sunshine coast (aan zee!) of een baantje waar ik minstens 40 uur per week zou werken in Mount isa (the desert). natuurlijk moet het annabel niet te makkelijk af gaan en koos ze voor de desert.

dat plan moest dan ook snel gebeuren en anderhalve week later zou mijn bus vertrekken (26 uur het binnenland in rijden).

toen ik anderhalve week voor vertrek aan was genomen in het hotel kwam papa als verrassing langs. hij moest voor zijn werk naar china en vloog daarna speciaal voor mij naar australie toe! wat ontzettend lief en wat leuk om iemand van thuis mijn "thuis" te laten zien.
ik heb hem Brisbane laten zien. mijn favoriete bar :P, een tripje met de ferry en Queenstreet.

voor het weekend hadden we een auto gehuurd (die we per ongeluk nog konden boeken namens mij :) omdat ik per ongeluk een boeking had gemaakt op een site. alle auto's waren eigenlijk geboekt omdat alle autos verhuurd waren vanwege een harde storm een paar dagen eerder die alle auto's kapot had gemaakt) ik heb hem wat van de gold coast laten zien, we hebben een nacht doorgebracht in Biron bay in een heerlijk luxe bungalow met zwembad op een camping en zijn de laatste dag naar Nimbin geweest. de place to be if you love reggae. dat moest ik papa natuurlijk wel even laten zien.

verder zijn we die week naar de film geweest, een dagje naar een waterpark en hebben we vooral lekker gerelaxt. een top laatste weekje in Brisbane!

en toen was het zo ver. Van een grote stad met veel vrienden, WATER, een eenpersoons kamer en een kok die elke avond voor je kookt. naar een woestijn, mijnen, een kamer waar we met alle meiden op slapen en een vieze keuken. daar gaan we! werken!

na het inchecken ging de baas van het hotel kijken waar ze me het beste konden gebruiken. de bar of de keuken. in de keuken zouden er snel wat meisjes weer weg gaan dus zou ik de volgende dag daar beginnen met inwerken.

nou dat was nog een klus kan ik je vertellen. je moet je voorstellen dat in Brisbane veel touristen waren. iedereen sprak duidelijk engels. hier in Mount Isa zijn geen touristen. hier zijn alleen maar australiërs en het grootste deel daarvan is abborigional. deze mensen spreken met een zwaar accent of kunnen niet praten. nu had ik al moeite met engels en kwam dit er ook nog bij. ik moest dus met een ingewikkelde kassa leren om gaan, een menu uit m'n hoofd leren en het accent leren verstaan.
Na twee maanden had ik het denk ik onder de knie :P haha.

Ik vond het vooral mijn eerste maand hier erg wennen. ik had niet zo'n klik met de meiden waarmee ik samen woonde en het was hard werken. ik werkte tussen de 40 en 50 uur per week. daarnaast zaten de feestdagen er aan te komen en voel je je toch wel is alleen.

Eerste kerstdag hebben we doorgebracht bij Berlinda. Dat is een van de managers en is erg leuk en lief met ons :) de meiden waaree ik samen woonde toen hadden een baileys cheese cake gebakken en typische engelse kerstkoekjes. daarnaast was er een bbq en veel alcohol. zo gaat dat nou eenmaal in de desert waar niks anders te doen is dan werken en drinken. wel hebben we een erg geslaagd feestje gehad! veel gekke dingen gebeurt en 'savonds je huis met moeite terug kunnen vinden.

na kerst zijn bijna alle meiden vertrokken en op avontuur gegaan. Ik en Nathalie bleven over. Omdat dit de eerste keer sinds jaren was dat er maar twee meisjes in "de pinkroom" sliepen werden we tijdelijk overgeplaatst naar een van de hotel kamers. dat was genieten!! we hebben daar een week mogen slapen en het voelde als vakantie. echt heerlijk.

toen we met moeite terug naar onze kamer gingen hebben we toch nog even met z'n tweeën kunnen genieten van schone bedjes en een schone keuken! wat kan je toch blij worden van kleine dingen :P.
ook werd ons aangekondigd dat binnen een paar dagen nieuwe meiden zouden arriveren. het waren meiden die hier al eerder geweest waren en bekend stonden als veel feesten en veel drugs... dat moest wat worden, pfff.

en daar kwamen ze. al kwakend en schreeuwend kwamen ze binnen en rende ze naar "hun" bed toe. was blij dat ik niet een van hun bedden "gepikt" had! maar tot nu toe vielen ze nog wel mee, het was minder erg dan ik verwacht had. ze waren geïnteresseerd en konden gezellig kletsen. het viel me ook meteen op dat ze erg lief voor elkaar waren en voor elkaar zorgden. het waren drie meiden die al een hele tijd samen reisden. ze kenden elkaar dus inmiddels al aardig. Anna die niet kan koken, wanneer ze begon te koken kwam er altijd iemand met haar mee om toe te kijken of alles wel goed ging. Jess die altijd meer spullen wou kopen en nooit genoeg kleren had. ze had dan ook een extra eigen kast, een blender en meer kleren dan ik thuis in mijn kast thuis heb hangen. dat noemt zich dan een traveler :P. de meiden moeten haar dan ook altijd tegen houden iets te kopen. Als laatste hebben we Sharon, dit was de moeder van het stel en ook de oudste (31!! ik heb nog even te gaan dus:P).

hoewel ik dus met een wat negatievere blik hun ontmoette begonnen ze leuker en leuker te worden. hoe lief ik vanaf het begin al zag dat ze waren naar elkaar, zo lief werden ze ook tegen mij. ik ging me steeds meer op m'n gemak voelen en het begonnen echte vrienden te worden. door de weeks zaten we gezellig op de bank een film te kijken en kriebelde we elkaar's arm en in het weekend gingen we Party Hard!

wat hebben die meiden mij leren feesten... ongelooflijk. Van een drankje in The Ovie door naar de disco en eindigen in een huis feest waarbij je of de nacht door haalt en daarna vrolijk naar je werk kruipt of 's ochtends in iemand zijn bed wakker schrikt, snel een taxi belt omdat je natuurlijk weer moet werken. Zo ging het ongeveer ieder weekend :). geweldig.

Geen zorgen, er zijn weinig schadelijk permanente gevolgen. mijn lever doet het nog en geen gebroken botten. En weinig zeg ik omdat mijn vel nog aan het helen is van een vers gezette home made tattoo... made by my lovely manager Berlinda. ja wie had dat ooit van mij verwacht. ik zij toch dat onze feestjes heftig waren. hoewel die ontzettend lelijk is omdat ik het zo'n pijn vond doen vind ik het toch wel een leuke herinnering aan deze toch erg gave tijd met de meiden.

nu heb ik een paar weken geleden besloten toch niet voor altijd in Mount Isa te blijven. ik heb een One Way ticket geboekt naar het schijnbaar geweldige eiland Fiji. Nadat ik wat info had gevraagd aan een van mijn Collega's die in Fiji woont over het eiland vroeg hij mij met hem mee te komen. Hij wil me het eiland laten zien en mij meenemen naar zijn familie. dit is natuurlijk mega gaaf als je het eiland op z'n best wil zien! kijk er dus enorm naar uit!

een dag voor vertrek hebben de meisjes een laatste party voor mij georganiseerd. dit was natuurlijk weer een erg geslaagd feestje en ze hebben mij een portemonnee gegeven als aandenken van hun (ze wisten dat ik deze portemonnee graag wou hebben maar twijfelde zo).

en toen afgelopen zaterdag was het dan zo ver. met een goede kater gingen ik en Anna naar het vliegveld. doei zeggen was nog wel lastig maar keek natuurlijk ook erg uit naar mijn eerste echte vakantie!!
het was nog wel even spannend of mijn vliegtuig wel zou vertrekken vanwege de orkanen rond Brisbane waar ik allereerst heen vloog. gelukkig was het weer rustig en landde we veilig in Brisbane.

In brisbane kreeg ik nog een belletje van mijn Fiji collega die nu over twee dagen aan komt en vroeg of de reis tot nu toe goed verliep. ook hij kijkt er erg naar uit en zij dat ik nu al een onderdeel van hun familie uit maak. wat een schatjes zijn die mensen uit Fiji toch! echt bijzonder.

Ik zit nu twee dagen in Fiji op het hoofd eiland Nadi. Mijn eerste indruk is ontzettend goed. de mensen hier zijn meer dan lief, de hostel is erg gezellig en kan hier op en top relaxen. wanneer mijn collega (Li) komt zullen we naar een ander eiland gaan. ik zal zijn familie gaan ontmoeten en hij zal me al het moois gaan laten zien. Spannend! Hij blijft hier 10 dagen maar ik denk dat ik hier wat langer zal blijven. de enige verdere plannen die ik heb is paardenboerderij in april. We gaan het allemaal beleven. Ik heb er zin in!

zo, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van mijn avonturen :) een lang verhaal maar dan zijn jullie weer even zoet!
veel plezier er van en tot de volgende keer.

kusjes vanuit fiji
xxxx anna